ضرورت اجرای این طرح به بررسی و ارزیابی حضور رادیونوکلئیدها در بافت‌های حیوانی برمی‌گردد، زیرا این مواد پرتوزا می‌توانند به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت انسان و محیط‌زیست تاثیر بگذارند. حیوانات می‌توانند رادیونوکلئیدها را از محیط‌های آلوده (خاک، آب و هوا) جذب کرده و از طریق زنجیره غذایی به انسان منتقل نمایند. شناسایی و درک دقیق میزان و الگوی تجمع رادیونوکلئیدها در بافت‌های حیوانی از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که می‌تواند به ارزیابی خطرات بهداشتی ناشی از مصرف محصولات حیوانی آلوده کمک کند.